Dün şüphe ile geçen geceden sonra iki şey öğrendim. Bunlardan birincisi, insanın niyeti insanlara ve olaylara karşı iyiyse, bilerek ve isteyerek iyi düşünmeye çalışıyorsa, bir şekilde bazen içi daralsa da, her olay daima insanı iyiye götürüyor. İçindeyken bazen anlamasak da, yaşadığım tecrübelerden bildiğim bu. Her şey hayrımıza oluyor sonrasında bu kesin, dünkü olan için henüz diyemesem de, bu her zaman böyle.

İkinci tekrar öğrendiğim şey, sabahın gerçekten bir hayrı olduğu, bu da kesin, bir şekilde sabahın enerjisi, insanın içine bir ferahlık veriyor, tekrar anladım ve gecenin enerjisine biraz sabır gerekebiliyor bazen.

Ve insanın daraldığı anda, bunu anlayan ve destek olanlar var ya şu dünyada, bunun için çok şükür ediyorum.

Bu arada şüphe çok daraltıcı bir duyguymuş ve bunu görmem gerekiyormuş, anladım, ihtiyacım kalmadı ona. Başladığı ilk noktada durmuyor kesin ve seni olmadık yerlere sürüklüyor, bunu yaşadım ve kimseye tavsiye etmiyorum. Nasıl bir şey olduğunu gördüm ve onu kendi yoluna yolluyorum, o kendi istediği yola ve benden ve herkesten uzak ola..