Bir yol var gidilen ve bir an var yaşanan, her şey basit gibi ama insanlar sade olmayı öğrenemedi. Dünya kaos içinde, kötülükler had safhada, insana doğaya hayvana yapılanlar, canın kıymetini bilmeyenler, ruhsuz, vicdansızlar var. Ve işte böyle zamanlarda ne yapmalı, nasıl yapmalı? Eğrilerin arasında elinden geldiğince doğru olmaya devam etmeli, olduğun çevrede ne yapabiliyorsan onu yapmalı ve olabildiğince zihnini sakin ve serin tutmalı. Ahlar vahlar boşuna zaman kaybı. Bir de böyle dönemlerde en önemlisi ruhen çöksen de bunu uzatma, toparlan ve yapman gerekenleri daha da iyi yap çünkü toparlanamayıp sersefil olman zaten o kötülükleri yapanların besini, onlara malzeme çıkarma. İnsan görünümlü her yaratığın insan olmayabileceğini anla ve onlara acıma, acıdığın zaman acıtırlar canını çünkü onlar can düşmanı, insan olamayan ruhsuz sefiller. Onları tanıyabilirsin, sadece gözlerine bak, ordan anlarsın kim olduklarını, içi boştur o gözlerin, işte onlardan sakın ve acıma, yoksa acıtırlar unutma. Netice özellikle böyle zamanlarda sakin kal, serin kal, akılla davran, yapabileceklerini yap ve bitap düşme.