AŞK bir haldir, tarif edilemez.

Ne gariptir ki yine de aşık hep tarif etmeyi dener çünkü içindeki taşar, anlatmak ister ama nafile, bir türlü anlatamaz.

Aşk bir haldir, kalbi sevinç ve hüzünle yakar.

Tarifi olmaz ama bazen bir hecede, bir şarkıda, bir rengin içinde, bir çocuğun gözünde ve ekseriye aşığın yüzündeki sevinçli hüzünde o hali bilen görür.

Aşk bir haldir, tanımlandığı anda uçan, dile dökülemeyen ama aşıktan yansıyan.

Tanımlanamaz ama saklı da kalamaz çünkü aşk ışır, kendiliğinden yansır.

Bazen başka insanlar aşığın halini görmezden, duymazdan, bilmezden gelir çünkü aşkı kimse akılla anlayamaz.

Aşığı anlamak için onun kadar ağlayıp onun kadar gülmek gerekir.

O bir haldir, kim ne derse desin söz onda durmaz, tutmaz çünkü aşk çağlayandan akan su gibidir. Kendinde eskiye dair bir şey bırakmaz.

Aşk bir ateştir, o güne kadar sen olan her şeyi yakar, kül eder.

Eskiye tutunarak aşk olmaz.

Kaç çeşit tarifini yazmışım aşkın ama hepsi yalan çünkü aşk bir haldir, tarif edilemez.

O hal üstüne düşen onu sadece yaşar, aşk olur.

Aşık, güler ağlar ama anlatamaz. Hani sudaki balığın suyu tarifi nasıl imkansızsa, aşığın aşkı tarifi de olmaz çünkü o bir haldir. O hali giyen insan aşk olur, olduğu şeyi yaşar, tarif edemez.

Bil ki nerede aşkı tarif eden varsa o eksiktir, yalandır, kelimeler aşkı tarif edemez çünkü o bir haldir ve hali hal ehli bilir.

Hali sadece halden anlayan anlar.

Aşk bir haldir kah göklerde uçuran kah yerin dibine batıran, garantisi, hesabı kitabı ve bir an sonrası olmayan.

Hiç denizdeki balık sudan bir şey bekler mi? O sadece suyu yaşar, tıpkı aşık gibi.

Suyu yaşamak bir haldir ve aşk bir haldir, balık sudan su balıktan bir şey beklemez.

Aşığın gıdası şefkat ve merhamettir, o sadece nazlanmak ister.

Aşığın bir anı bir anını tutmaz çünkü hiçbir şeyin garantisi yoktur, sadece o günün nasibini yaşar.

O hal beklenmez, kendiliğinden gelir ve İNSAN AŞK OLUR.

Aşk tarif edilemez çünkü insan o olur.

O yansıyandan bilinir, gündüz veya gece fark etmez, aşık ışık olur.

Bu iyi midir kötü müdür bilinmez çünkü o sadece bir haldir ve yaşanır.

Aşık hesap yapmaz, hesap yapılanın adı aşk olmaz.

O sadece yaşar ve dilindeki şükür duasıdır, ne olursa olsun kötüdür diyemez, ona kızamaz, sadece nasibini yaşar.

Ve nasibinde olandan mutlu olur çünkü AŞIK olan bilir ki, MAŞUK oradadır ama yanan, çağlayandan akan, arınan, temizlenen, saflaşan, masumlaşan kendisidir. Yani olan her şey ondadır, tüm o koca fırtına aşıkta eser.

Bunu kalbi bildiğinden aşık, maşuğu için hep sevgi duyar, gözünden yaş akarken bile ona kızmaz, kızamaz.

Kızabiliyorsa o aşk olmaz, aşığın kızması alevin kor olmasıdır ve alev odur kor odur.

Herkes maşukun ne şanslı olduğunu düşünür çünkü onun için deli divane olan aşık vardır ama hal ehli bilir ki, şanslı olan aşıktır çünkü saflaşan aşıktır, maşuk değil.

Bu hal ile yanan onun coşkusunu nimet bilir.

Akıl ile bakan anlamaz, aşık nasıl bir an mutlu bir an bitik olur, yaptığı işler ise hiç akla uymaz.

Sadece bilen anlar, aşık aynı anda hem uçar hem konar.

Bir yerde an içinde hem gülen hem ağlayan varsa bil ki o aşıktır.

Öyle tutarsız diye kınama, o aşıktır, laftan anlamaz.

AŞK bir haldir, tarif edilemez, sadece nasibinde olan onu günü gelince yaşar.