Ah sevgili canım

Beni ben anlıyor muyum ki senden bekleyim?

Bir an bakarsın coşkun bir sevinç

Bir sonrası hüzünlü bir bitiş,

Bir gözlerinden dereler akan

Sonrası güneş olmuş ışıklar saçan,

 

Öncesi sonrası dedim de

Yok öncesi sonrası

Hepsi sanki bir anda olan

 

Mesela hepsi ben ise bunların

Bu Aydek kim ki nerden bileyim?

Yinede bu iyidir, bilirim.

 

Öncesi sanırdım ki Aydek sabit değişmez

O katı, keskin, sınırları var

Öyle sanırdım eskiden.

Şimdi bilirim ki her an değişenin adı ben.

 

Ah sevgili canım

Ben beni bazen bilemesem de

Sen her an beni bil isterim.

Ben bazen düşsem de

Sen tüm zamanlarda elimi tut dilerim.

 

Ah canım sevgili canım,

Zaman denilen gelir geçer

Sen hepsinin içinde ve dışında

Her daim bende ol ben ol

Ben sen olsun, sende olsun

Ben ve sen, biz olsun

Bir yer var derler, işte o yerde

Sen bilirsin ora nerde?

Biz dediğim tek olsun.

 

İşte onun öncesinde, tek olan yerden önce

Birbirimizin içinde ve dışında

Alınan ve verilen nefeste

Yani dünyanın tüm ritimlerinde

Sevdiğim ol sevenim ol

Sen ol ben ol

Her daim elin elimde olsun,

Gönlümün başköşesinde ol

Yolum ol yoldaşım ol

Eşim ol benzerim ol

Netice sen bende ol..