Bugüne uyandım, çok iyiyim 🙂 Bir yumartayla çayımı içtim. Harikayım 🙂 Şimdi üzerimde kırmızı kazağımla ikinci çayımı içerken, dışarıdaki hafif kapalı, biraz yağmurlu, azıcık da rüzgarlı havayı seyrederek içimdeki hoşluğun tadını çıkarıyorum. Keyifliyim. Çünkü onu sahiden ben oluşturdum 🙂 Biliyorum tekrar bozabilirim ama şimdi ben oluşturdum.
(Tabi ki çalışıyorum, tüm bu dediklerim bir an sürdü ama yazmaya değecek kadar güzeldi )
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
Sendeki derdi nimet sayanlar da var.
Umudunu yıkma; Yusuf’u hatırla.
Dert nerede ise deva oraya gider.
Yoksulluk nerede ise nimet oraya gider.
Soru nerede ise cevap oraya verilir.
Gemi nerede ise su oradadır.
Suyu ara, susuzluğu elde et de, sular alttan da yerden de fışkırmaya başlasın.
Dünya malı Allah’ın tebessümüdür; ona bak! Ama sarhoş olma…
Lâ tahzen! (Üzülme!)
Irmağa deniz, denize okyanus sığmaz. .
Aşık olmayana anlatsan da “Ben” “Sen” anlamaz.
Hakka ulaşmak için yoldur desen kimse inanmaz…
Gönlünde zerre-i miskal şems olmayan;
Yanmaz, yanamaz…
Ayağın kırıldı diye üzülme!
Allah senden aldığı ayak yerine belki sana kanat verecek.
Kuyu dibinde kaldın diye üzülme!
Yusuf kuyudan çıktı da Mısır’a sultan oldu, unutma!
İstediğin Bir şey; Olursa Bir Hayır,
Olmazsa Bin Hayır Ara…
Geçmiş ve gelecek insana göredir. Yoksa hakikat âlemi birdir. Bu âlem bir rüyadır. Zanna kapılma ey can! Rüyada elin kesilse de korkma, elin yerindedir. Dünya bir rüya ise, başına gelen felaketler de geçicidir. Neden çok üzülürsün ki? Her şey üstüne gelip seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde sakın vazgeçme:
– Çünkü orası gidişatın değişeceği yerdir.
Bu âlemin, bu kâinatın kitabı sensin:
Aç da kendini oku ey can!
Kâinatın en uzak köşesi, senin içinde ufak bir nokta…
Ama sen bunun farkında bile değilsin.
Derdin ne olursa olsun korkma!
Yeter ki umudun Allah olsun…
Herkes bir şeye güvenirken;
Senin güvencen de Allah olsun.
Hiçbir günah, Allah’ın yüce merhametinden büyük değildir ama;
Sen yine de günah işlememeye bak!
Lâ tahzen! (Üzülme!)
Derdin ne olursa olsun bir abdest al, nefes gibi…
Ve bir seccade ser odanın bir kösesine, otur ve ağla ,
Dilersen hiç konuşma…
O seni ve dertlerini senden daha iyi biliyor unutma.
Dua ederken O’na kırık bir gönülle el kaldır.
Çünkü Allah’ın merhamet ve ihsanı, gönlü kırık kişiye doğru uçar.
Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozu kovmaktır.
Allah tozunu alıyor diye, niye kederlenirsin ey can?
Lâ tahzen! (Üzülme!)
Bir şey olmuyorsa:
Ya daha iyisi olacağı için,
Ya da gerçekten olmaması gerektiği için olmuyordur.
Şu uçan kuşlara bak! Ne ekerler, ne biçerler…
Onların rızkına kefil olan Allah; seni mi ihmal edecek sanırsın!
Yeter ki sen istemeyi bil…
Belalar sağanak yağmurlar gibi yağar.
Ancak başını ona tutabilenler aşk kaydına geçerler.
Belâ yolunda muayyen bir menzildir âşık. Her nereden gam kervanı gelse de.
Aşk derdinde olan kişi;
Baş derdinde değildir…
Yapılma, yıkılmadadır;
Topluluk, dağınıklıkta;
Düzeltme, kırılmada;
Murat, muratsızlıktadır;
Varlık, yoklukta gizlidir…
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması.
Ne kötüdür zamanın bir an kadar yakın,
Bir asır kadar uzak olması.
Ve bilir misin?
Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması..
“Ben”, deyip susması…
“Sen” deyip ağlamaklı olması…
Eğer sen Hak yolunda yürürsen, senin yolunu açar, kolaylaştırırlar.
Eğer Hakk”ın varlığında yok olursan, seni gerçek varlığa döndürürler.
Benlikten kurtulursan o kadar büyürsün ki âleme sığmazsın.
İşte o zaman seni sana, sensiz gösterirler.
Sevginin diğer bir adı da sabırdır:
Açlığa sabredersin adı oruç olur.
Acıya sabredersin adı metanet olur.
İnsanlara sabredersin adı hoşgörü olur.
Dileğe sabredersin adı dua olur.
Duygulara sabredersin adı gözyaşı olur.
Özleme sabredersin adı hasret olur.
Sevgiye sabredersin adı aşk olur…
Ne istersem ben mevla’dan isterim.
Verirse yüceliğidir. Vermezse İmtihanımdır…
Allah’tan bir şey istersen:
Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil!…
Ne zaman dersen bilemem ama,
Açılmaz diye umutsuz olma,
Yeter ki O Kapıda Durmayı Bil…!
Mevlana
“Kızgınlık gürültülüdür, kırgınlık sessiz”- Sözün kimin olduğundan emin olamadım 🙂
Düşündüm de çok doğru. Ama devamı olmalı.
Kızgınlık- kırgınlık, ikisi de aynı duygunun iç- dış hali. Kızgınlık o duygunun dışa dönük- aktif hali. Kırgınlık, duygunun içe dönük- pasif hali.
İkisi de aynı duygu. Öfke. Onu dışarı yansıtsan ne, içeri yansıtsan ne, ikisi de sıkıntılı.
Öfke, tahrip edici bir duygu. Ve iç- dış, zamanla hepsi birbirine yansıyacağı için, her koşulda zarardasın. Öfkede zarardasın. Kızgınlık- kırgınlıkda zarardasın.
Çözüm…? Çok şey söylenebilir ama kısası: Bir konuda bir beklentin vardı. Dünyanın merkezine kendini koyduğun için, beklentin karşılanmadı ve öfkelendin. Dışa dönüksen kızgınlık, içe dönüksen kırgınlık olarak bu yansıdı.
Beklenti..? Yani alanı kontrol etme isteği. Bir şey yaptın, bir şey yapılmasını bekledin. Şart mı senin istediğin gibi olması? Kontrolcülük.
Herkesi ve her şeyi kontrol edeceğini sanma yanılgısı. Kendini büyük akıldan büyük hissetme kibri.
Kontrolcülük…? Korku, güvensizlik. Senin dışında olandan korku, güvensizlik.
Daha çok denir de, kısası böyle.
Tam da şu anda; hiçbir şeyi dram haline getirme. Oyun işte 🙂 Sen yapabileceklerini yap, kalanını ona bırak.
Bir ırmağın suyunu takip ederek, kaynağın başındayım. O kaynak bir şelale. Hiçbir şey bilmiyorum bu gece, elim kalbimde, gözlerimden akan şelale mi? Etrafta kimse yok ya da herkes kendi halinde mi?
Ayaklarım şelalenin göletinde, yürüyorum su sesiyle ve kaynağın tam altındayım bu gece.
Yukardan akıyor, ince bir hassasiyetle, ne çok gürültülü ne çok sakin, sadece kendi ritminde. Ayaklarım suda, gözüm kapalı, ellerim göğsümde. Şelale mi akıyor üstüme, yoksa ben mi? Zaman akıyor mu, yoksa zamansız bir an mı? Şelale, akış, ben. Ne kadar zaman geçti üstünden?
Yapabildiklerim var ve yapamadıklarım, destek verenler ve destek aldıklarım, kırgınlıklarım küskünlüklerim var ve bunun anlamsız olduğunu bilen bir yanım da var. Ve hepsinin ortasında ben varım. Ben, şelale, akış. Ve bu gece. Şelale, hepsinin üstünden akıyor bu gece.
Birazdan çıkarım, zira soğuk bir gece, şelale serin ve güneşe daha vakit var. Birazdan gözlerimi açtığımda, çayım, şalım, koltuğum ve ben, odamdayım. Henüz gece ama sabahın olacağını bilen yanım da var.
Bu gece de sabaha kavuşacak çünkü akış var.
Benim değil, senin dediğin olsun. Teslimim bu gece..
Hayat bazen dalgalı, bazen sakin. Tıpkı bir deniz gibi. Bazen bir şeyleri biz istiyoruz, bazen bir şeyler istemimiz dışında oluyor gibi. Yaptıklarımızdan ya da yapmadıklarımızdan bazen mutluyuz, bazen mutsuz gibi.
Hayat işte, bir şekilde geçiyor. Değişmeyen tek şey onun değişkenliği ve hayat sürekli akıyor gibi.
Küçük kızlar birini sevdiği zaman büyür. Kaç yaşında gerçekten severse o zaman büyür. Ve sevgi riskli şeydir. Sevdiğinin seni seveceğinin garantisi yoktur. Hadi sevdi diyelim, devam edeceğinin garantisi yoktur. İşin özünde hayatı gerçekten yaşarsan her an belirsizdir. Sana garanti veren alan, aslında korumak için zorla enerjini tükettiğin alandır.
Netice küçük kızlar bazen otuzunda bazen kırkında bazen ellisinde bazen yirmisinde büyür. Bilinmez hangisinde gerçekten seveceği. Ve bazen hiç büyümeyen küçük kızlar vardır.
Ve küçük kızlar ve küçük oğlanlar, kalben sevdiği zaman büyür.
1- İsteklerin için emek harcamaktan vazgeçme. Oluru varsa istediğin gibi olur.
2- Duygulardan hareket etme, duygular değişkendir, sağı solu belli olmaz, sürekli değişir. Aklını kullan.
3- İletişimini iyiyi görmek, duymak üzerine kur. Kötüyü görmeye odaklanma, o seni zamanla dibe çökertir. İyiyi gör, iyiyi duy.
4- Başkalarını düzeltmekle uğraşma. Kendinde düzelteceklerine bak. Sen tamam mısın ki, başkasıyla uğraşasın?
5- İnsanların kişisel konularında, onlar sormadan haklarında yorum yapma. Merak etme herkesin aklı kendine yeter; isterse sorar, istemezse vakti vardır ya da hiç bilmek istemeyebilir.
6- Başkalarıyla uğraşma, hayatın güzelliklerine takıl. Güzelliklere takılırsan mutlu olursun, zihnine beynine bunu öğretmeye çalış.
7- Her duygu senden evrene, evrenden sana geri yansır. Değişmez şeyler var kaderde evet ama, sen daima kendinden yansıyanı arındırmak üzerinde çalış. O zaman bir bakmışsın değişmez dediğin de günü gelince değişir.
8- Kendinde keşfedebileceğin engin bir deniz varken, neden başkalarının denizini keşfedesin? İyi düşün. Ve unutma, aslında başkasında keşfettiğini sandıkların da senin kendi benin.
9- Kendine kızma, eleştirme, yıpratma. Kendi iç sesiyle kendini aşağılayanlardan olma.
10- Tek yönlendirenin vicdanın olsun, o kalbinin sesi. Diğer aşağılayıcı iç seslere kulak asma. Rehberin kalbine huzur veren vicdanın olsun.
İnsanlar mutlu olmak için hep bir neden ararlar. Ama sen sadece nefes aldığın için keyifli ol. Bırak nedenini anlamasınlar.
Bendenbana 