Beden biyolojik bir makine. Her makine gibi onun da bakımı, kurallarına uygun kullanımı gerekli.

Bedenin bir ömrü var yani her makine gibi kullanımının bir sonu var. En azından şimdilik böyle.

İnsan bedeni doğuştan getirdiği sabit enerjiyle birlikte, evrenden ve gıdadan aldığı enerjiyle işlevini sürdürür. Doğuştan gelen enerji, chi, yaşam enerjisi, bedenin arka kısmında, böbreklere yakın bir yerdedir. Uygur Tıbbında bu sabit yaşam enerjisinden uzun uzun bahsedilir, o sabittir, değiştirilemez, ne getirdiysen odur.

Dışarıdan alınan, günlük üretilip tüketilen enerji, genelde gıdadan alınır. Her koşulda temiz beslenirsek daha düzgün bir enerjimiz olur. Bu arada enerjinin yine bir kısmı evrensel enerjiden solunum ve deri yoluyla alınır.

Bunların hepsi birlikte beden biyolojik makinesinin çalışır olmasını sağlar. Çünkü her makine gibi bedende bir enerjiyle çalışır. Ve o enerji tükenince makine durur. Yolculuğun farklı şekilde devam ettiği söylenir ama bu şimdi konumuz değil.

İnsan bedenindeki enerji, yaşamın tümünü kapsayan bir çan eğrisi şeklinde akar. İlk bebeklikten sonra ergenliğe doğru pik yapar ve yıllar içinde azalarak devam eder. Normal koşullarda sistem budur. Hatta Uygur tıbbı enerjinin pik yaptığı yaşın 18 yaş olduğunu söyler. Uygur tıbbına göre 18 yaş bedenin tüm fonksiyonları o kişi için doruk noktasındadır. Hormonlar en üst düzeyde salınır ve sonrasında kademeli bir azalma başlar.

Gelelim bunları niye anlattım kısmına; kişiden kişiye değişen, mevcut, kullanılabilecek, yaklaşık belirli bir beden enerjisi vardır. Bunu idareli kullanmak önemli. İnsanların çoğu, her şeyi gençlikte olduğu gibi yapmak ister ama bu tam olarak olmaz. Yani, istediklerini yine yaparsın ama zorlamadan ve ilmiyle yaparsan olur. Mesela 8 katlı bir binayı 18 yaşında 10 dakikada çıkabilirsin, 50 yaşında daha yavaş çıkarsın ama 80 yaşına geldiysen daha ağır, dinlenerek, idareli çıkarsın veya çıkamayabilirsin. Çıkamıyorsan zorlamamalısın.

Bu ne demek? Durumu zorlamazsan, enerjinin azalması yaşamın süresini etkilemez. Makine zaten buna göre yapılmış. Onu idareli kullanırsan uzun ve sağlıklı yaşayabilirsin. Yani enerjiyi illa 18 yaşındaki gibi hoyratça savurman gerekmez. Sakinlikle ve usulünce ilerleyebilirsin.

İnsanın bazı rahatsızlıkları olabilir, olur, geçer veya geçmez, rahatsızlık hep seninle devam edebilir. Bu durumlarda da sakinlik ve usulünce davranmak önemlidir. Birinin kalp rahatsızlığı varsa ona göre davranırsa, yani zorlamazsa, gerektiği yerde durup dinlenmeyi, sonra yürümeyi bilirse ya da yürüyebileceği miktarı bilip ‘Bu yeterli’ diyebilirse, yine ömrünün süresini etkilemeyebilir. Her şey dozuyla ve gerektiği şekilde olursa sorun yoktur.

Bunu ‘niye anlattım?’ kısmına tekrar dönüyorum, anlattım çünkü çoğu insan enerjinin işleyiş yasalarını atlıyor. Her yaşında beden makinesini aynı şekilde kullanabileceğini sanıyor, sorun çıkınca nedenini anlamıyor. Kimine göre ‘Ruh hep genç’ olabilir, bilinmez. Çünkü ruh denilenin oluş şeklinde genç- yaşlı gibi zıtlık kavramları yok. O ne gençtir ne yaşlı, o sadece odur.

Bedene tekrar dönersek, beden biyolojik bir makine dedim. Konu basit: Sadece beden makineni dinle, idareli kullan. Herkese doğum anında verilen sabit doğuşsal gelen enerji aynı değil ve herkesin sonradan çevresel enerjiyi alması, işlemesi, kullanması aynı değil. Bu durumda kendine, var olan durumlarına göre davran, zorlama.

Hayatta gayret, çaba önemli ama sınırını bilmek de önemli. Zorlanmayacak yerde durmayı bil, hem bedenine hem ruhuna iyi hissedeceğin alanı koruyacak şekilde davran.

Hayat güzel, biliyorum kimse kimseyle aynı koşullarda yaşamıyor ama çok karşılaştırma. Karşılaştırmalarla işin içinden çıkamazsın. Kime ne çok ne az verilmiş bilemezsin.

Bu durumda, hayatın kendinle, kendini bilmekle olsun. Etrafta gördüklerin sadece senin seni bilişine bir ayna, o da bazen öyle. Çünkü kirli ayna da çok bu dünyada. Kirli aynalar, seni de kirli gösterir ya da yanlış yansıtır. onlara da aldanma.

Netice; enerjini doğru kullanmayı öğrenebilirsin. O zaman son cümle; başkalarıyla uğraşma, enerjini düzgün kullanmayı öğren ve kullan ve hayat bu aslında, enerjiyi kullanma, dönüştürme sanatı.