O hep derki “İnsanın en kıymetli şeyi zamanı, sana değer verdiğimi, kimseye ayırmadığım zamanı sana ayırmamdan anlayabilirsin.”

O seven için zamanın ayırmakla olmadığını, yetmediğini hiç anlamaz. Sevene zaman ayrılmaz çünkü sevgi tüm zamanı kaplar.

“Sana o kadar zaman ayırıyorum” sözüne o kadar zaman ayırır ki, artık o zamanı daha az kullandığımın farkında bile olmaz.

Bana ayırdığını söylediği zamanın artık her gün daha azını kullandığımı görmez. Daha azını kullanıyorum çünkü onunla daha uzun zamanım olsun diye, o bunu da bilmez.

Bunları söylesem sadece güler çünkü o aşk nedir bilmez. Bilse aşıka hiçbir şeyin yetmeyeceğini anlar ve “sana o kadar zaman ayırıyorum” demez.  Demek ki bunu dediğine göre o aşk nedir bilmez.

Artık benim için onun “sana herkesten çok zaman ayırıyorum” demesi değil, benim ne hissettiğim önemli. Yani tabi ki sevildiğimi biliyorum ve değerli hissediyorum, yinede sevgiye ayrılan ayrı zaman olmaz diyorum. Bence sevgi tüm yaşamı oluşturan zamanların zemininde var. Onun ayrı ayrılmış zamanı olmaz. İşte benim hissettiğim bu. Sevgiye ayrıca zaman ayırmam çünkü artık sevgi benden akan. O duygu hücrelerimde sürekli yaşayan ve benim tüm zamanlarımı oluşturan..