Dün çok rüzgar esti, belki yağmur yağmadı ama rüzgar sertti, acımasızca savurdu her şeyi, içinde sanki şefkat yoktu, belki robot gibiydi ve sadece programında yazıldığı gibi esti geçti.

Ama olsun, rüzgar nasıl eserse essin, her şey sende, düşsen de kalkmak senin elinde, o rüzgar ama belki sen güneşsin kendi merkezinde ya da belki ay, belki her neysen o..

Ne olursa olsun sen varsın her dış koşulun tam merkezinde, dıştakiler değişir öyle veya böyle, oysa merkezdeki oradadır, yaz ve kış her mevsimde, onun çevresi değişir  ama özü değişmez, sadece kemalleşir, olgunlaşır, sadeleşir, bir gün gelir her şey tekrar BİR’leşir.

Hayat böyle, düşme ve kalkmalar öğretir, o yüzden kendine iyi bak, her şey sende gerçekleşir.