Dün çok rüzgar esti, belki yağmur yağmadı ama rüzgar sertti, acımasızca savurdu her şeyi, içinde sanki şefkat yoktu, belki robot gibiydi ve sadece programında yazıldığı gibi esti geçti.
Ama olsun, rüzgar nasıl eserse essin, her şey sende, düşsen de kalkmak senin elinde, o rüzgar ama belki sen güneşsin kendi merkezinde ya da belki ay, belki her neysen o..
Ne olursa olsun sen varsın her dış koşulun tam merkezinde, dıştakiler değişir öyle veya böyle, oysa merkezdeki oradadır, yaz ve kış her mevsimde, onun çevresi değişir ama özü değişmez, sadece kemalleşir, olgunlaşır, sadeleşir, bir gün gelir her şey tekrar BİR’leşir.
Hayat böyle, düşme ve kalkmalar öğretir, o yüzden kendine iyi bak, her şey sende gerçekleşir.
Yaşamayı sevmekle yaşamak arasında savrulup duruyoruz dimi? Düşünsene hepi topu 12 dal 865 yaprak ve 6 meyveyiz. 4’ü yer düşüp çürüyor. 2’si mideye gidiyor. Çürüyenler asla boşa gitmiyorlar. Konu bu değil. Kendine iyi bak, konu! 🙂 Minnettarım.
BeğenLiked by 4 people
Sevgili Mutlu varlığına şükür🙏 sağol
BeğenLiked by 2 people
Cok guzel. Herkes kendi hayatinin merkezidir. Önce “can” demek lazim bazan. Yoksa ne kendimize ne baskalarina yardim edebiliriz
BeğenLiked by 3 people
🙏
BeğenLiked by 1 kişi
👌
BeğenLiked by 3 people
Biraz yorulmuşum onu anladım,kendi çevremdeki turu tamamladım artık gidebilirim buralardan.bu ne güzel bir yazıdır,elinize yüreğine sağlık Aydek hanım.Bir baktım acayip kafiyeli olmuş yazdıklarım,yine de silmeye kıyamadım.
BeğenLiked by 2 people
Sevgili Oğuz bey çok onore oldum, sağolun🙏
Hep yeni turlara devam edin, bu arada kafiyeleriniz çok güzel olmuş 😊 sağolun
BeğenLiked by 1 kişi