Ben: Bugün biraz farklı hissediyorum.

O: Nasıl farklı..

Ben: Hani şöyle olur ya, kalbinde bir genişlik ve beraberinde bir hüzün..bir veda hüznü..öyle

O: Evet çok farklılık var ve bu farklılık bugün başlamadı, bugün olan senin bunu doruk noktasında hissetmen. Bu bir yıllık serüven. Bugün başlangıcı hatırlayan ‘hücre hafızan’..

Ben: Bu olan ne..

O: Artık bu sorduklarının cevabını biliyorsun.. sen anlat ben dinleyeyim..

Ben: Evet.. Bugün bir hoşça kal günü..tam olarak olan bu.. bir şey bitti.. bir şey başladı.. kapının dışındaydım..bir yıl önce bu günlerde.. sonra..kapının etrafında dolandım..çok zorlandım.. sonra..kapıya çok yaklaştım.. sonra..tekrar uzaklaştım..hem de 3 ay 1 gün önce uzaklaştım.. sonra..yine uzaklaştığım gecenin sabahı..tekrar kapıda oldum.. aradaki dönemde.. sürekli bir adım attım eşiğe, bir adım geri çekildim.. derken.. şimdi kapıyı geçtim..olan bu.. artık buradayım ve buranın gerçekleriyleyim.. burada olmayı öğrenirken.. bazen ne yapacağımı bilemeyebilirim..her şey olabilir.. bu yeni dönem.. tek bildiğim.. diğeri bitti.. geriye dönüş yok.. buradayım..burayı öğreneceğim.. iyi oldu.. öğreneceğim.. ve ben iyiyim.. ohh..

O: Evet, bu.. başka diyeceğin varsa dinlerim.

Ben: Aslında çok var ve bunlara şimdi girmek istemiyorum.. tek diyeceğim şu..bu kapılar sonsuz.. birinden diğerine..giriyorsun ve öğrenince çıkıyorsun..

O: İyi ol..

Ben: İyiyim..

O: Duyguların, senin kontrolün altında.

Ben: Farkındayım..onları idare edebilirim..çünkü ben buradayım..

O: Her şey çok iyi.

Ben: Her şey çok iyi..