O: Hikayeler değişir, her şey sen sandığının hikayesidir, bunu görebilir misin?

Ben: Bu kadar kolay mı sanıyorsun, şimdiye kadar getirdiklerim, yaşadıklarım, ben olanlar var, o kadar kolay değil..

O: Bu yanlış, sadece sen olduğunu sandıkların var, yani hikayeler..

Ben: Off sanmıyorum, benim o yaşadıklarım, benim hikayem onlar.

O: Sen bağımlılığı ne sanıyorsun, bağımlı olmak ne?

Ben: Birilerine bir şeylere tutunmak, eşine işine şehrine vs..

O: Bu kadar mı?

Ben: Yok başka vardır canım, arkadaşlar eşyalar resimler falan işte bilirsin zaten,

O: Ve başka şeyler de var, hikayelerin.. onlara bağımlısın onları sabit ve değişmez sanıyorsun, oysa bunu değiştirebilirsin, yazdığın senaryoyu beğenmediysen kendine yenisini yaz. Yenisini yaz ve onu oyna, bırak eski senaryona tutunmayı.. değiştir onu, bunu dene..

Ben: Bu kolay mı sence?

O: Bunu yap..

Ben: Hımm.. yani en azından bunu deneyeceğim..

O: Deneme, bunu yap şimdi..

Ben: Nasıl ya, şimdi mi?

O: Evet, bak şimdi, birkaç gün sonra Hıdırellez, Hıdırellez  bir enerji alanı, bu alana gelinceye kadar yeni senaryonu yaz ve niyetlerini ortaya koy.

Ben: Nasıl yazacağım, ne yazacağım?

O: Başla işte “Aydek adında bir kadın  var, şöyle bir yerde yaşıyor, şu işi yapıyor, şunu seviyor ve şöyle arkadaşları var, akşamlarını şöyle geçiriyor, her gününde yeni enerjileri görüp ona göre yenileniyor. Ve her gün yaşama tekrar aşık oluyor, yaşamda olmaktan mutluluk duyuyor, şu tür insanların olduğu bir çevrede yaşıyor, şu tür insanlar ona ulaşıyor” falan filan işte, ne istiyorsan onlar olsun senaryonda, sen bilirsin.

Ben: Anladım..evet.. “Aydek denize yakın bir yerde yaşıyor ve dağları ağaçları da çok sevdiği için yaşadığı yerin hemen arkasında koca ağaçlar ve bir dağ var. Önünde deniz, arkasında dağ ve……” Anladım tamam, yeni hikayemi yazacağım, Aydek’in yeni hikayesini, güzel..

O: Güzel, kolay gelsin.. ha bir de senaryon bol eğlenceli olsun.. 🙂

Ben: Tamam 🙂