İnsanın en büyük hatası iradenin kendiliğinden ortaya çıkmasını beklemesi ve tembelleşmesidir. İrade kullandıkça güçlenir, zorlayarak başlatılır, ilk adımı; yapmak istediğin için zorlanmaktır, ta ki kendiliğinden olana kadar. Ve o işi yapmak için harekete geçerken, ama’ları, off’ poff’ları, acaba’ları, şüpheleri bir kenara bırakmak zorundasın, yoksa başlamamak için hep bir bahanen olur, onlara uymadan, çok düşünmeden yapacağını yapmaya başlamalısın. Düşüneceğimiz kısım öncesindeki zihinde o işi tartmak, hesaplamak, biçmek işidir, karar verme, niyet aşaması düşünmeyi gerektirir. Ve fakat verdiysen kararını uzatmadan başla ki belki olur. Diğer türlü tüm hayat sadece oyalanırsın, bir robot gibi, kukla gibi oyuncak olursun diğerlerinin elinde. Netice; varsa hayallerin, yapmak istediklerin, ilk adımları zorla da olsa at ve başla. Bugün başlarsan belki yarın devamı olur, diğer türlü ömür öyle geçer gider. Geçirme onu anlamsızla, kendi anlamların için çabalarsan hayat daha güzel olur.