Ahh o kalbin kırılganlığı yok mu, ahh, işte o çoğumuzda zaman zaman var ve halledilmesi gereken bir duygu durumu. Kanaatimce gereksiz bir durum ve bunun değiştirilmesi gerekir. İnsanın kalbi neden kırılır? Başka olasılıklara gözü gönlü kapalıdır ve yeteri kadar esneklik yoktur ondan kırılır. Oysa hayat, doğa son derece esnektir. Bir sarmaşığın, bir ağacın yolunu keserseniz veya bir nehrin, o yoluna başka yerden devam eder sakince, ağaç diğer taraftan büyür veya yolunu kesersen kedi başka yoldan yürür. Hedefi neyse oraya ulaşır veya hedef yoksa da yoluna keyfine devam eder. Ahh benim yolum kesildi, hayalim yıkıldı, kalbim kırıldı demez. Ne yapar? Başka olasılıkları görür ve yürüyüp devam eder. Yani Kırılganlık doğru bir duygu değildir, onu haklı çıkarmanın, dramatize etmenin gereği yok. Kimse kimsenin kalbini kırmaz aslında, sadece sen içine bakarsan o kalbini kırdı dediğinden bazı beklentilerin olduğunu ve onların karşılanmadığını fark edersin. Ve özgür irade var, sen onun için bir şeyler yaptın diye, beklemek zorunda değilsin, yaptın ve geçmelisin, ordaki duyguyu büyütmenin gereği yok. Netice; esnek olmayan kırılır ve oysa yaşam esneklikten yanadır, yaşam esnektir- ölüm kırılgan.