Kadın geldiğinden beri çok gergindi. Aslında her zaman böyle değildi ama o üç gün sürekli huzursuzdu, zihnine gelen olumsuz düşüncelere engel olamıyordu. O sabah olmadık nedenlerden tartışma çıkardı.
Kadın: “Ben niye buradayım, senin için ne ifade ediyorum? Beni sevdiğini bile sanmıyorum.”
Adam: “Sevgiyi görmüyorsan bu senin problemin!”
Kadın: “Görmüyorum.”
Adam: “Dolaşmamızda, sana yaptığım yemekte, birlikte yaptığımız resimde de mi görmedin sevgiyi?”
Kadın birden durdu, evet onun için yaptıklarını görmüştü ama yapılanın içindeki sevgiyi görmemişti, sustu, anlamıştı.
Kadın: “Evet, sevgi var” dedi.
Adam: “Sevgi var, evet.”
Bendenbana 
Ah bu kadınlar. Burunlarının ucundakini bile göremiyorlar çoğu zaman. Bu erkeklerde de var ama bence sanılanın tersine erkekler kadınlardan daha romantikler.
BeğenLiked by 3 people
Olabilir 🙂
BeğenBeğen
Git gel yorulmadı vücudum yollarda birlikte geçirilen 4_5 saat herşeyin üstesinden geldi geliyor ve gelmeye devam edecek engellere ve saçma sapan insanlara rağmen
BeğenLiked by 3 people
Kısmetimizde yollarda öğrenmek varmış canım Karanfilli 🙂 ❤
BeğenLiked by 3 people
Adam belki de kadının renk körü olduğunu bilmiyordu ve sürekli kırmızıları yeşillerle karışık sunuyordu. Kadın görmüyordu, göremiyordu. Adam kadının görebileceği şekilde sevgisini sunmuyordu. Sonra ayrıldılar çünkü adam kırmızıları yeşillerden ayırmak istemiyordu ve daha önemlisi kadın bu yüzden artık üzülsün istemiyordu. Kadın aslında görememeyi kabullenmiş üzülmüyordu. Adam bunu bilmiyordu. Kadını üzen bir tek şey olmuştu. Görmüştü. Adamın renk körü olmayan kişilerle ne güzel anlaştığını görmüştü. Sevgiyi başkasında görmüştü. Kadın sadece o an üzülmüştü. Adam bunu da hiç bilmeyecekti. Son.
BeğenLiked by 3 people
Yaa ne güzel bir hikaye olmuş, eline sağlık 🙂
“Adam kadının görebileceği şekilde sevgisini sunmuyordu.” İşte bu cümle çok hoşuma gitti, sevgiyi görme, olduğunu anlama şeklimiz hepimizde farklı sanırım, bu yüzden tam istediğimiz gibi olmayınca anlamıyoruz onun sevgi olduğunu. Bu cümleden uzun bir yazı çıkar diye düşündüm şimdi; acaba sevgi, beklentimize mi uygun gösterilmeli, yoksa onu her şeyin içinde biz mi görebilmeliyiz? 🙂 Sanki görebilmeliyiz.
Bir de hikayenin son yazısından önce, kadın sevdiği için devam etseydi, mutlu son severiz hepimiz 🙂
Teşekkür ederim sevgili İlknur ❤
BeğenLiked by 2 people
haklısınız o cümleden bu fikirden uzun uzun yazılır. kadın sevdiği için devam ederdi bence. adam tüm kalbiyle mutlu bir sonun olmayacağına inanıyor olmasaydı. adamın kendine göre haklı vazgeçişi kadının sevgisine taktığı kanatları kırmış olmasaydı. mutlu son olurdu. ben de severim mutlu sonları 🙂 mutlu son sanki sonsuzluk vaadediyor 🙂
ve evet adam kırmızıları yeşillerle sunarken şefkatli ilgili veya özenli oluyorsa, kadın renklere aldırmadan sevgiyi görebilmelidir. bence görmüştür de. ah bilmiyorum bugün öyle güzel bir gün ki olmayan şeyleri başka bir günde düşünmek istiyorum. yarım kalmış olacak yorumum ama bu da kaderi olsun 🙂 kucakdolusu sevgiler❤
BeğenLiked by 2 people
Bunu ben de yakın zamanda bir yerde okuyup (ya da dinleyip) kendimi dürtülmüş hissetmiştim 🙂 Sevgiyi, karşıdakinin konuştuğu dilde ifade etmediğimizde anlaşılamayabiliyoruz. Tarzan-Jane.
Tabii aslında çok basit bir bakış açısıyla bu her şey için geçerli diyebiliriz. Ve ben, kaç yıllık öğretmen olmama, öğrencilerin bireysel farklılıklarını bu kadar gözetmeme rağmen, aynı şekilde dostlarıma bu kadar özenli yaklaşmama rağmen, yanı başımdaki sevgide bunu göremeyebiliyorum. Yani sevgimi her gün kendi tarzımda ifade edip vücut dilimden anlamasını bekleme insafsızlığında ve hatta saygısızlığında bulunabiliyorum… Gidip özür dileyeyim 🙂
Teşekkür ederim…
BeğenLiked by 1 kişi
Sevgili öğretmenim ne tatlı, ne zarifsiniz ve doğal (bunu unutmamalıydım 🙂 ). Davranışlardaki sevgiyi göremeyebiliyormuş insan, onun o yaptığını hep yapıyor sanabiliyormuş, oysa onun için yapılıyormuş çünkü sevgiden, oysa kadın cümlelerde beklemiş sevgiyi 🙂 bildiği buymuş. ❤
BeğenLiked by 1 kişi