Ben: Bugün biraz hassas mıyım ne..

O: Öyle misin? Sen bil..

Ben: Öyleyim aslında..

O: Neden peki..

Ben: Aslında özel bir nedeni yok, hani bazen olur ya, için duygu doludur nedense, öyle işte..

O: Duygular, nedensiz gelmez, seni niye ziyaret etmek istediler bugün peki..

Ben: Sanırım şöyle, bugün, hassasiyetim kendime, kendi varlığıma, onu ihmal ettiğimi düşündüğüm anlara, kendi varlığıma duyarsız olduğum anlara, neden bu işte..

O: Bu iyi aslında ‘kendi varlığının farkında olman’ muhteşem, bu iyi işte..

Ben: Biliyorum iyi..

O: O zaman, artık hüzüne gerek var mı sence.. Varlığının, bedeninin, kendinin keyfini çıkar. Bak keyif alacak ne çok şeyin var..

Ben: Haklısın, biliyorum.. Birazdan, hüznüm neşeye döner merak etme..

O: Ben artık seni hiç merak etmiyorum..

Ben: Aa öyle mi? Neden peki..

O: Seni merak edeceğim sınırı geçtin çünkü, artık seninle, seni merak ettiğim için değil, keyfine konuşuyorum farkında mısın?

Ben: :)) Teşekkür ederim, fakındayım aslında.. Ve ben, önce kendimden sorumluyum bu alemde, bunu biliyorum. İçimden geçen sadece, hayatın devamına destek olmak, hem kendimde, hem herkes ve her şeyde.. Hayatın yanındayım ben, olan her neyse..

O: Budur işte, bu doğru ve biraz eksik sadece..

Ben: Öyle mi, neden sence..

O: Sen sadece kendinin, ‘Aydek’in yanında ol, her seferinde, çünkü şöyle, sen kendi yanında olduğun her anda, zaten hayatın yanındasındır. Bu bilgi herkes içinde geçerli. Nedense kimse bunu anlamak istemese de.. bu böyle..

Ben: Anladım, iyi anladım hem de ‘Ne varsa bende var, bu alemde’ ve aynısı herkes için geçerli ‘Ne varsa sizde var bu alemde’ bu kadar işte..

O: Helal sana, bu işte..

Ben: Bir de şu var, yaa gerçekten her şey çok basit aslında.. Aa içim coştu birden, o kadar basit ki her şey, o yüzden göremiyoruz sanki:)) Yaa ne eğlenceli şimdi.. Bak demedim mi, hüznüm, neşeye döndü birden. Duygular, bir şey fark ettirirse iyiymiş gerçekten.. bir açıldım tekrar..

O: Yanii, bu kadar işte..

Ben: Yaa zaten ne var ki, komik her şey, ciddiye aldığımız için oluyor bazı şeyler.. Tamamım bugün, yarına bakarım yine, şu anda her şey ayan ve beyan oldu sanki, anladım ve iyiyim yahuu..

 O: Ne anladın bu konuşmadan sen..

Ben: Çok iyi geldi, keyfim yerine geldi. Anladığımın özeti ise şöyle; Bu hayat ne kadar ciddi ise, işte o kadar da komik aslında.. Ve o an hayatın bana geliş şekli de, nerden baktığıma göre.. Müthiş bu,

Netice yine “Ne varsa bende var bu alemde” Bu kadar işte :))

O: Tamam o vakit..

Ben: Bir de şu var, dramaya gerek yok artık, her şey o kadar açık ve net kii.. Önemli olan bu açıklığın hep farkında olmam.. Güzellllll, çok iyi geldi bu konuşma, uzun zamandır olmadığı kadar..

O: Güzell..

Ben: Güzell..