Ben: Madem seçecektim, daha kolayı yok muydu bunun yahuu.. bu çok zor..

O: Neden böyle dedin..

Ben: Zorlanıyorum sanki, gönlüme konan niyetten, zor çünkü..

O: Zor geliyor çünkü, diğer ucunu unutuyorsun..

Ben: Diğer ucu ne ki..

O: Size o an zor görünen, aslında kolayı içinde barındırır. İkisi iç içedir, dıştan zor gördüğün içten kolay olandır ve tersi de diğer durumda doğrudur. Yani zor ve kolay iç içedir sizin alemde. Hani bir söz vardır meşhur ‘Her zorluğun içinde bir kolaylık, her kolaylığın içinde bir zorluk vardır’ sizin alemde..

Ben: Vayy, sözlere de hakimsin bizim alemde:)) Sizin alemde böyle sözler var mı peki..

O: :)) olmaz mı, kendimize göre var bir şeylerimiz, his enerjileri diyelim onlara..

Ben: O nasıl oluyor ‘His enerjileri’..

O: Şöyle aslında, bir hissi taşıyan enerji, gelir ve sarar seni, içinde cümle yoktur o enerjinin ve sen anlarsın ne dediğini..

Ben: Aa ben de anladım valla.. Demek ki sizin oraları hissediyorum bazen, bana da böyle oluyor çünkü, bir enerji geliyor o anda, duygusu neyse, tam olarak sarıyor beni, bunun farkındayım, onu izliyorum, duygusunu alıyorum, cümlesi veya enerjinin adı yok o anda, tüm bünyemi sarıyor ve ben bilemiyorum onunla ne yapacağımı, sadece gözlüyorum onu ve zamanı gelince gidişini izliyorum. Henüz dönüştüremiyorum sanırım, varlığını biliyorum sadece.

O: Farkındayım, bizim alem sana ulaşıyor bazen.. Bu yaptığın iyi, zamanı gelince o enerjiler, kelimelere daha rahat dökeceğin mesajlarıda verirler, merak etme. Ki zaten genelde mesajlarını veriyorlar ve sen alıyorsun bunu, henüz çok bilincinde değilsin, konu bu..

Ben: Çok yoruluyorum o anlarda, yani haksızlık olmasın, o yorgunluğun içinde derin bir huzurda var sonrasında, derinlik var, anlayış var. Yani bana giderken bunları bırakıyorlar sanki..

O: Biliyorum bazen zorlandığını ve yorulduğunu, çünkü bir de arındırıcı enerjiler var. Üzerindeki yüzyılların enerjilerini arındırması gerekenler onlar. Hani bir soba borusunun içindeki yıllarca temizlenmemiş kurumu temizler gibi, o kurumun ortaya çıkış anı, o toz bulutu, o karartı kolay değil mutlaka ve olması gereken şeyler bunlar, buna izin verdikçe arınacaksın, yenide olacaksın.. Yeni yıla girerkenki dileğini unuttun mu yoksa..

Ben: Unutur muyum, cümlem sürekli aklımda, hep o cümle ile dolaşıyorum artık bu hayatta..

O: Güzel o zaman, rahat ol, olan tam olarak bu aslında.. sana yapılan bu, ‘O’nda olmanı kolaylaştırmak ve O’nun sende olmasını rahatlatmak’, hepsi sadece bu işte..

Ben: Tamam, farkındayım bazı şeylerin ve zorlanıyorum sadece..

O: Başa dönelim o zaman.. Zor ve kolay iç içe, zoru görüyorsun da, kolaya neden bakmıyorsun. Sende kolay olana odaklan, işin ve için rahatlasın. Unutma sevgili Umut’um benim, kolaydan yola çıkmak daha keyifli ve zihnin çetrefile o kadar alışmış ki onu kabullenemiyor sanki.

Şöyle düşün aslında; bir yol ağzındasın ve yolun birini seçeceksin, biri daha çetrefilli görünüyor, ne bileyim çalı çırpı kaya uçurum vahşi hayvan daha yola çıkmadan başında görünüyor aslında.. Diğer yol sakin huzurlu çiçekli güneşli neşeli.. Ve senin zihninin bir parçası hala eskide olduğu için, kolay olanın sana istediğin sonucu vermeyeceğini sanıyor, ‘olur mu böyle, iyi olan mutlaka zorlamalı, çaba gerektirmeli’ diyorsun.

Oysa işin aslı o iki yolda aynı kapıya çıkıyor, ortak bir alanda kavuşuyor. O ortak alanda sen seçtiğin yola göre ya çok derbeder hale geliyorsun ya da müthiş enerji dolu olarak o ortak alanda oluyorsun, olan bu sadece, başka bir şey yok. Bu dualite gezegeni dedik ya zor ve kolay bire ve aynıya gidiyor. O olan Bir’in alanı, hangi yolu seçersen seç, o alanda olacaksın mutlaka.. Anladın mı bunu, kolayı neşeliyi huzurlu olanı seç, yolun daha keyifli olsun, bu kadar işte.

Ben: Anlıyorum seni aslında, zihnim kolayı pek göremediği için arındırıyorsunuz beni, kolayı rahat göreyim diye..

O: Sanırım böyle..:)) Kolayı hissettin mi peki, o başta dediğin zor gördüğün konuda..

Ben: Sanırım hissettim..

O: Sanırım deme sen, hissettiğinin farkındayım ve bu doğru, doğru hissettin, bu kadar kolay bu konu işte, tamam mı? Ve bu kolay olan karşındakilere olduğu kadar sana da iyi olacak hepsi bu tatlı umut’um tamam mı?

Ben: Tamamm, bana ilk defa ‘Umut’ diyorsun bugün..

O: Nedenini biliyorsun, bu olduğunun enerjisinin kabulündesin artık, sen bunu net ifade ettin ya bu hafta, ben de artık rahat söyleyebiliyorum bunu sana..

Ben: Tamam

O: Tamam..