Kadın, adama sordu: “Seni sevebilir miyim?”

Adam: “Olur, sev” dedi.

Kadın: “Olur, seveyim.”

Adam: “Sev, tüm zamanlarda.”

                                  ———-

Kadın şimdi bu anıyı hatırlarken, hafifçe doğruldu: “Bazen ona çok kızsam da, o bana zamanın bir yerinde ‘Olur, sev, tüm zamanlarda’ dedi. Sevmem için alanımı sonuna kadar açtı. Onu severken, sevmenin; katlanmak değil, rıza göstermek olduğunu anladım.

Sanırım sevmek her haline eyvallah demek gibi. Sevmek, buna niyet etmek gibi.”