Beden ne yaşarsa yaşasın onda iz kalmaz. Şekil değişikliği olabilir ama olanın izi kalmaz.

İz; zihinde, düşüncede, hislerde kalır. Oysa bedende deneyim bitmiştir.

Bu durumda; ha bire hatırlanan, zihindeki hislerdir.

Yani bedenin tamamında yaşananların hissi kalır. Ona ‘hücre hafızası’ derler.

Bu durumda; bedende iz kalmazsa, hücre hafızasında anı nasıl hatırlanır, bu nasıl olur?

Düşünce ve hisler, her yerde olduğu gibi bedenin de içindedir, o yüzden hatırlanır.

Bu durumda beden, zihnin içindedir.

Ve netice; zihin her yerdedir. 🙂