O: Neden böylesin, şüphen mi var olan her şeyin sevgiden olduğuna, hayrına olduğuna, söyle emin değil misin hep sevilip korunduğuna?

B: Şüphesizim sanıyorum ama bazı zaman o bağlantıyı hissedemediğimde şüpheye düşüyorum.

O: Bir gün her şey ve herkes aynı kapıya gelecek, yani bir olacak, o yüzden olduğu anda olumsuz gibi görünen bile, mutlaka hayrına, iyiliğine olur. Tek sorgusuzdur, şüphesizdir, yorumsuzdur, tanımsızdır ve her şeyi bir gün kendi seviyesine yükseltir. Oraya gelinceye kadar öğrencilerin her zaman eksik gedikleri olur ve o gedikler olaylarla kendisine gösterilerek öğretilene kadar devamı gelir.

B: Öyledir herhalde.

O: Öyle. Bunu anlayıp görünceye kadar, hayatın derininde, yani özünde, yani hayatı şekillendiren hamurun mayasında neşenin keyfin olduğunu hisset, bunu fark et. Hiçbir şey o kadar da ciddi değil aslında.

B: Ama..

O: Aması falan yok bunun, yağın suya karışmadığı bir evrenden bahsediyoruz unutma, her şey sadece kendi seviye ve yoğunluğunda olur. Ne yaparsan yap bu dünyada, hepsi burada kalır çünkü yaptığın her şeyin hamurunun mayası başka yoğunluktan ama hamur burada şekillenir. Yani ne yaparsan burada kalır, ötesi yok. Ödül de ceza da fakında ol olma burada, başka şekillerde olabilir ama her yaptığının mutlaka bir karşılığı vardır burada, şüphesiz öyledir.

B: Bazen her şey çok katı, değişmez, ciddi gibi görünüyor, hayatın içindeki neşeyi hissedemiyorum.

O: Olabilir, bazen öyle görünse de, hayatın hamurunu oluşturan maya neşedir aslında.