Şüpheye düştüğümde mutsuz oluyorsam, istemediğim şeyleri düşününce eziliyorsam, bunları neden yapayım?
Biliyorum ateş çok güçlü ama su olmak da önemli. Sakin akıp, cesaretle yürüyüp, neşeyi tadıp, olacak olanın olacağını bilip, yapmak istediklerimi yapıp, bana verilenlerin keyfini sürüp, günü gelince bırakacaklarımı bırakıp, bıraktıklarımın yerine yenilerini alıp, bazılarıyla sonuna kadar yürüyüp, meraklı bir çocuk misali yaşayabilirim.
Yaşamak güzel. 🙂
Neden yapıyoruz? Çünkü hepimizin ruhunda biraz mazoşistlik var. Biteni bitiremiyor, geçeni geçiremiyoruz. Gönüllü olarak teslim ediyoruz kendimizi geçmişin cellatlarına. Saygıyla…
BeğenLiked by 1 kişi
Haklısınız, insanın bir yanı mazoşist 🙂
Bu arada şu cümle harika “Gönüllü olarak teslim ediyoruz kendimizi geçmişin cellatlarına.”
Bir şiirin bir dizesi gibi, çok hoşuma gitti 🙂
Teşekkür ederim yorumunuz için, saygılar benden de..
BeğenBeğen
Zaten en önemli unsur da bu: Yaşamak her ahvalde çok güzel! Farkında olabilene.
BeğenLiked by 1 kişi
Çok haklısınız, yaşamak güzel 🙂
BeğenLiked by 1 kişi