Karar almak iyi bir şey ve aldıktan sonra kararı, üzerinde tekrar zorlamamak gerekir durumu. En kötü karar, kararsızlıktan yeğdir. Çünkü kararsız kalınca, beyin stress içinde ve alarm halinde oluyor. Karar anına kadar tüm hücrelerde stres hormonları, steroidler tavan yapıyor bu durum hücreleri hem hasta ediyor ve hem yaşlandırıyor. Hele de bu kararsızlık aşaması uzayacak olursa, durum daha da vahim oluyor.

Bu arada aldığımız karar, belki de yanlış karardır, yine de sorun değil. Çünkü %99 kararlarımız, o anki olay anı koşulunda doğrudur. %1-2 yanlış ve basiretsizlik halinde alınmıştır. Bunu sonra anlarız. Ve o sonra olan anda zaten, kararı ilk aldığımız koşullar yoktur. Koşullar değişmiştir, yorum farklı olmuştur.

Neticede aslında “Her karar, doğru karardır”, kasmayalım kendimizi.

Ortam ve koşullar değişirse, ilk aldığımız karardan vazgeçebiliriz her an, ne kadar geç olduğunu düşünsek bile, her karar, değiştirilebilir sonradan, yeter ki bir karar alalım yanii..

Bir de şunu gözardı etmeyelim, verdiğimiz karar sevgiyle ve hayırla alınmış olsun, bizim ve herkesin hayrına olsun, karar anında bunu kalpten dileyelim yani.