Kadın geldiğinden beri çok gergindi. Aslında her zaman böyle değildi ama o üç gün sürekli huzursuzdu, zihnine gelen olumsuz düşüncelere engel olamıyordu. O sabah olmadık nedenlerden tartışma çıkardı.

Kadın: “Ben niye buradayım, senin için ne ifade ediyorum? Beni sevdiğini bile sanmıyorum.”

Adam: “Sevgiyi görmüyorsan bu senin problemin!”

Kadın: “Görmüyorum.”

Adam: “Dolaşmamızda, sana yaptığım yemekte, birlikte yaptığımız resimde de mi görmedin sevgiyi?”

Kadın birden durdu, evet onun için yaptıklarını görmüştü ama yapılanın içindeki sevgiyi görmemişti, sustu, anlamıştı.

Kadın: “Evet, sevgi var” dedi.

Adam: “Sevgi var, evet.”