Işık olduğu için gölge var, yani hiçbir şey sebepsiz değil..
ışık
ışık artmak üzere
Kış ayları yapısı gereği Yin’dir. Yani karanlık, soğuk, derin, nemli, su baskın, aylardır. Yapısı gereği korku’ yu yoğunlaştırır. Bunları bizim müdahale edemeyeceğimiz koşullar olarak kabul edeceğiz.. mecbur yani..
Ve yin’in içindeki yang’ı unutmayacağız bu arada, yani kışın taşıdığı olasılıkları hep bileceğiz. Kış ayları sonsuz olasılıklar zamanıdır. Tohumun veya yeni düşüncelerin, karın altında yoğunlaştığı zamanlardır. Her güzel şey bu aylarda demlenir. Ve bahar günlerine hazırlar kendini.
Ve şimdi yarısını geçtiğimiz kış günlerinin son denenme zamanları, ışığın her an artmak için beklediği zamanlar. Işık her an artabilir, hazır olun, ferahlık önce kalplerimizde ve sonra tüm dunyada olsun, hep birlikte.
ben..
Nasıl da acı çektiriyorum kendime
Oysa ne diye..
Bunu hep denemedim mi?
Bu oyuna doymadım mı?
Bence artık yeter..
Sende biliyorsun
Bitti eskiye ait her şey
Kabullenmekte direniyorsun belki de
Bunun ortası yok oysa
Ya yönün acıya ve kedere
Ya da neşeye ve huzura
Ve ben seçimimi yaptım yeniye
Sözümü yaradanıma verdim ben
Yönümde belli
Yolumda belli
Bunu tüm kalbimde biliyorum ben..
Yine de eski tarafından deneniyorum
Bu ara sıkça ben
Olsun bunun farkındayım
Ve ne olursa olsun Işığım ben
İşim bu benim aydınlatmak
Önce kendimi, sonra çevremi
Diyorum ya Işığım ben
İçim öyle diyor
Ondan daha iyi mi bileceğim ben
Ben demiyorum o diyor her şeyi
Öyleyse O’na teslimim ben
Ben bilmiyorum O biliyor
Bende olan her şeyi..
Arada direnip saçmalasam da
Sadece O’ndayken iyiyim ben..
O’nun ışığı bendeyken
Her daim sevgideyim ben..