Hayvan, ağaç, insan demeden her can taşıyana değer verdiğimizde insan olma yoluna girebileceğiz. Umarım en yakın zamanda. Yoksa bu kıyaslardan, nefretten, kinden kurtuluş yok.

Ve insan, aralarında en zor olan, insanı sevmek de saymak da zor. Bunu ancak kendi yapabilir, düzgün olmaya çalışırsa, gerçek insan olabilir. Yoksa sözde sevgi saygı boş iş. Buna layık olması gereken, hak edecek olan insanın kendisi.

İnsanların kendi hayatı başkasına zarar vermiyorsa uğraşma, mesela ne öv ne yer cinsel tercihleri. Sana ne kime ne? Tek kıstas; başkasına zarar verme. Ve artık insan, tüm canlılardan üstün olduğunu düşünüyorsan önce hayvanların da kalbi olduğunu unutma. Onlara yapılan kötülük cevapsız kalır sanma. Ve ağaçlar, onlar da can taşıyanlar, merhamet et onlara. Kalbinde vicdanın sesini duyunca ancak insan olma yoluna girebilirsin, onun dışında sadece oyuncaksın İblisin oyununda.