Böyle hissettiğinde, kalabalık içindeki yalnızlıkta veya tek başına yalnızlıkta, şunu hep hatırla; insan bir umman, içeride bilmediğin alemler var, yalnız olamazsın bu koşulda. Mesela düşünsene, bir karaciğer hücresi, tek, yalnız hissediyor. Ve diyor ki; derin bir yalnızlık hissi..

Derin bir yalnızlık hissi, yalan bir his bu, inanma ona. Bunu hissettiğinde, dur ve önce bir bak kendine, neden bu his? Bu var çünkü hep birileriyle olman gerektiğini söylemiştir aile, eş dost arkadaş ve sen de inanmışsındır buna. Oysa o hücre bütün bir karaciğerin içinde. Ve düşün mesela, organ karaciğer diyor ki; derin bir yalnızlık hissi.. Oysa pek çok organ var etrafında. Ve tekrar o tek hücreyi düşün, mümkün mü yalnız olması? O küçük hücrenin içinde bir alem gizli, stoplazması mitokondrisi çekirdeği zarı vs vs. Ve belki de o hücrenin çekirdeği de şöyle diyor olabilir; derin bir yalnızlık hissi.. Tuhaf değil mi?

Ve o tek hücrenin içindeki her organelin içinde de alemler gizli, ve o organellerin içinde de mesela elementler gizli. Bir düşünsene tek bir karaciğer hücresinin içindeki hücre zarındaki magnezyum elementi şöyle diyor; derin bir yalnızlık hissi.. Ve o elementin içinde de enerji, proton nötron, elektron vs.. Ve mesela düşünsene, elektron diyor ki; derin bir yalnızlık hissi.. Ve elektron bir alemde yok, var olan sadece enerji. Ve enerji bile alemde yok, var olan sadece hareket, devinim. Ve kim bilir ne ötesi? 

O zaman tekrar düşün, tek bir organdan tek hücrede bu kadar çok alemler varken, nasıl yalnız olabilirsin? Mümkün değil, koca bir alem sana bu hissi veriyor ki, derin bir yalnızlık hissi, bunu hisset ve dışarıdaki dikkatini içeri kendine ver. Ve o zaman anla, yalnız değilsin, hiç olmadın, hep desteklisin, hep berabersin, o yüzden korkma, üzülme. Her şey sensin, hiçbir şey sen değilsin, her şeydesin ve değilsin. Diğeri sadece insanların sana verdiği anlamsız his, yalan o, yalnız değilsin. Sen bir salınımsın, sen bir enerjisin, sen o koca alemdeki bir hisler bütünüsün.