İsteyip de yapamadığı şeyleri düşündü, tam eskiden olduğu gibi üzülecekken, birden doğruldu: “Demek ki gerçekten istememişim, yoksa yapardım” dedi ve gülümsedi.
Sözünüz üzerine tekrar düşündüm, yok gerçekten olmayanları istememişim 🙂
Bazen bahanelerimiz oluyor tabi, haklısınız. Bir de her zaman bizim isteğimizi, irademizi aşan evrensel yasalar, süreçler var, tam anlayamadığımız şeyler. Eğer bunlardan kaynaklı bir olmama değilse, gerçekten istememiş olabiliriz (eğer atalet içinde değilsek).
Ben içime baktığımda, olmayanlar için güçlü bir isteğim olmadığını hissettim.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için, sevgiler.
“İstemek başarmanın yarısıdır” derler… Ancak “İsteseydim yapardım, istememişim” savunması bahane olabilir mi?
BeğenLiked by 1 kişi
Sözünüz üzerine tekrar düşündüm, yok gerçekten olmayanları istememişim 🙂
Bazen bahanelerimiz oluyor tabi, haklısınız. Bir de her zaman bizim isteğimizi, irademizi aşan evrensel yasalar, süreçler var, tam anlayamadığımız şeyler. Eğer bunlardan kaynaklı bir olmama değilse, gerçekten istememiş olabiliriz (eğer atalet içinde değilsek).
Ben içime baktığımda, olmayanlar için güçlü bir isteğim olmadığını hissettim.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için, sevgiler.
BeğenLiked by 1 kişi