Aylar: Ekim 2016

by

siyasi olaylara bakışım..

Şimdi ben bedenimde bir hücre olsam, diyelim mide hücresiyim (Yok yahu ben aklı severim, beyin hücresi olayım durr 🙂 ). Ben bir beyin hücresi olsam, tabi ki kendimin iyi olmasını isterim. Bu doğal, BEN beyin hücresi olarak iyi olmalıyım.

Ben bedenin bütünü olsam, yani Aydek (ki öyleyim) beyin hücresi iyi olsun, mide hücresi kötü olsun diyemem. Çünkü bilinçli bir varlık olarak, hepsi iyi iken, Aydek’ in iyi olacağını bilirim. Bazen hücreler- organlar, beşer oldukları için şaşar ve en iyi en büyük ben olacağım der ve diğer hücreleri yok sayıp, dengesiz güç elde ederek kanserleşmeye kadar giden hastalıklara yol açar.

Bütün olan bilinçli varlık, yani Aydek, buna izin vermez, olayı toparlar ve gerekirse hepsini dengelemek için bedeni imha eder.

İşte insanlığa ve siyasi olaylara bakışımın özeti budur. Birimiz kötü iken, İNSANLIK iyi olamaz. Bencilliklere dur demenin vakti çoktan geldi. Beyin hücresi iyi olsun EVET ve bağırsak hücresi de iyi olursa tüm beden iyi olur. Biri diğerinden üstün değil, sadece dünyasal görevleri farklı. Bunu anlamak kolay.. Bedenin bir organı hasta ise, AYDEK iyi olamaz.

AYDEK, tüm hücrelerin uyumlu birlikteliği ile sağlıklı ve İYİ olur.. 🙂 İşte bunu anlamak çok kolay..

hucre-yenilenmesi.jpg

by

olur..

Her şeyin bin türlü çözümü vardır. Birini seçip yürüsek olur..                                   Çözümsüzlük yerine, o an yaptığımız her seçim,                                                                           Yeni şeyler için YOL olur..

images-6

by

bilge bebek..

Sevdiğim yeni yaşına girmiş, hem de ben orada yokken girmiş..

Ben üzüldüm buna..

Saat kaçmış acaba, tam kaçta doğmuş?

Amann boş ver..

Sevdiğim için bunların önemi yok ki..

Sevdiğim her an yeniden doğan..

O bence bebek..

Tamam.. sadece bebek değil..

O bir bilge bebek.. yani masum ve saf.. o yüzden bebek..

O bilen bebek..

Orada olsam enerjimle temasta olan,

Olmasam kalbimi bilen..

Ve ben gönlü onun etrafında pervane olan..

Ve ben kanatlarım yanmasın ki etrafında hep olayım diye..

Her zaman belli bir mesafede duran..

Bazen çok yaklaşsam da ona,

Anında  tekrar yörüngesine dönen..

Ve bu öyle bir hal ki;

Hem dünyanın en mutlusu eden ve bazende acı çektiren..

Belki bu acıdan çıkmam için

Bende bilge bebek olmalıyım.

Ve belki o zaman,

Onu artık hissedemem..

Bilmiyorum ki..

Belki de o zaman

O veya ben olmaz,

Sevdiğim ve ben.. yok

Sadece Biz olan..

Bilmiyorum ki, böyle mi olan..

Güne? Yan??? Sonras? Soyulma
by

gece..

Gönlüme akşam inince,
Akşam gönlüme inince,
İnince akşam gönlüme;
İşte o zaman her şey, yıldızlara bağlı.
Eğer o gecenin içinde,
Yıldız ışığı varsa,
Gönlüm o zaman azade..
Işık yoksa..
Gönlüm gecenin içinde,
Geceden de gece..
Neyse ki görmeye niyeti olan göze,
Işık her daim çare..
Gönlüme ışık gelince…
İşte o zaman bende bir neşe..

by

basit ve sade..

Beynin algısı çetrefilli çalışır: ‘Şöyle olsa böyle olur, şundan şu gelir vs vs’ der sürekli. Oysa gerçek olan; En sade en basit en doğal olandır. Gerçek o kadar “basit ve sade”dir ki, beyin onu seçenekler arasında görmez bile. Oysa o, eninde sonunda geleceğin tek seçenektir. Adı üstünde gerçektir o.. Nasıl olsa bir gün görmemiz gerekir. Öyleyse dolandırmanın alemi ne? Sevmek nedir, acıkmak nedir, uyumak nasıldır, hepsinin cevabı basittir. Bunu bilmek ve buna uygun yaşamak en güzelidir.. Çetrefilli hale getirdiğimiz sorunların cevapları her zaman basittir.. Bize düşen bunu görmek ve kabul etmektir.    

by

1 yıl 1 gün..iyi ki doğdun

1 yıl 1 gün önce her şey içimin bir arzusu ile başladı. Ben yazmak istiyordum. Bu belki de çocukluk hayalimdi. Tabi yıllar içinde, içimde derinlere saklanmış bir hayaldi.

Ve geçen yıl 1 Ekimde ilk yazımı (daha doğrusu ilk cümlemi) yayınlamıştım. Tabi her şekilde çok acemiydim. Şu anda yine aynı acemi ruhla yazan, bir blog yazarıyım 🙂

Öncelikle blog kurma düşüncesini ilk aklıma getiren Sevil’ ciğime, oluşturma aşamasında destek olan Aysun’ a ve her zaman yazmam konusunda cesaretimi artıran sevgili Karnas’ a çok teşekkür ediyorum.

Başlangıçta blogumu ismi gibi sadece benden bana yazıyordum. Burası bana, yıl içinde bir çeşit terapi oldu. Yazarken duygularım rahatlıyor, içim dengeleniyor, kendi sorun gördüklerimin çözümlerini buluyordum.

Netice 1 yıl sonra iyi ki başlamışım ve iyi ki devam ediyorum diyorum.

Bloguma yazarken sürekli kendimle ilgili bir şeyler öğreniyorum, aslında kendimi tanıyorum.

Sevgili “bendenbana” bana çok şey kattın..

Öncelikle şunu öğrettin; Her şey önce düşüncede başlar, sonra eylemle varlık bulur, sonrası o şeyin keyfini almak gelir 🙂

Bunların hepsini sayende yaşadım 🙂

İlk başlarda sadece kendi kendime yazarken, sonraları siz değerli blog arkadaşlarımla tanıştım. Her blogdan çok güzel ilhamlar aldım, desteğinizle destek buldum. Özellikle aranızdan çok sevdiğim insanları tanıdım 🙂 Ne mutlu bana.. Hepinize çok teşekkür ediyorum.

Ve sevgili “bendenbana” iyi ki doğdun, bu bir yıl içinde benim için her zaman gerçek bir dost oldun, kendimi anlamama vesile oldun ve sayende güzel dostlarla tanıştım.

İyi ki doğdun ve nice keşif dolu yılların olsun dilerim 🙂 Seni seviyorum “bendenbana” ❤