Sevdiğim yeni yaşına girmiş, hem de ben orada yokken girmiş..
Ben üzüldüm buna..
Saat kaçmış acaba, tam kaçta doğmuş?
Amann boş ver..
Sevdiğim için bunların önemi yok ki..
Sevdiğim her an yeniden doğan..
O bence bebek..
Tamam.. sadece bebek değil..
O bir bilge bebek.. yani masum ve saf.. o yüzden bebek..
O bilen bebek..
Orada olsam enerjimle temasta olan,
Olmasam kalbimi bilen..
Ve ben gönlü onun etrafında pervane olan..
Ve ben kanatlarım yanmasın ki etrafında hep olayım diye..
Her zaman belli bir mesafede duran..
Bazen çok yaklaşsam da ona,
Anında tekrar yörüngesine dönen..
Ve bu öyle bir hal ki;
Hem dünyanın en mutlusu eden ve bazende acı çektiren..
Belki bu acıdan çıkmam için
Bende bilge bebek olmalıyım.
Ve belki o zaman,
Onu artık hissedemem..
Bilmiyorum ki..
Belki de o zaman
O veya ben olmaz,
Sevdiğim ve ben.. yok
Sadece Biz olan..
Bilmiyorum ki, böyle mi olan..
Her şiirin sonu neden hep güzel ve manalı olur bilmem ki:) Sonu özetlemiş her şeyi. Dilinize sağlık
BeğenLiked by 1 kişi
Çok teşekkür ederim 🙂 sağolunn
BeğenLiked by 1 kişi
Rica ederim 🙂
BeğenLiked by 1 kişi