Birden farkettim ki, ben şu mevsim geldi, bu mevsim geldi falan diyorum ya, hepsi öylesine.. Aslında bugün birden anladım ki olan şu.. Mevsimlerin günlerin hepsi bir akış, hepsi bir can ve hepsi bir fırsat bana.
Nasıl ki denizdeki balık için su her gün farklı, benim için de gün ve ortam böyle.. Akan bir şey var her günde, her gün farklı bir biçimde.. O gün akan enerjiye göre, hava yağmurlu rüzgarlı karlı güneşli falan kabul de, hep akan sisteme göre değişiyor bu ve ben de bu akanla değişiyorum. Temelde bir ‘iyilik’ olsa da, bazı gün daha mutlu, bazı gün daha göz yaşlı olabiliyor. Hepsine kabul ve hepsi nasılsa düzeliyor bir biçimde, zaten kalıcı olan ne var ki bu dünyada. Ve şu gün bu gün değil, mevsimi ne olursa olsun, ‘her gün’ farklı ve paha biçilmez, bir şekilde..
Tabi Şu da var, gün içinde akanın beni şekillendirmesi yerine, bilinçli bir şekilde akanı ben nasıl yönlendirebilirim acaba.. düşünmek ve denemek lazım bunu da..
Mevsim panosu beni ilkokul yıllarıma götürdü. 🙂
BeğenLiked by 1 kişi