Birden fark ettim ki, şu mevsim geldi, bu mevsim geldi falan diyorum ya, hepsi öylesine. Aslında bugün anladım ki olan şu, mevsimlerin günlerin hepsi bir akış, hepsi bir can ve hepsi bir fırsat bana.

Nasıl ki denizdeki balık için su her gün farklı, benim için de gün ve ortam böyle, akan bir şey var her günde, her gün farklı bir biçimde. O gün akan enerjiye göre, hava yağmurlu rüzgarlı karlı güneşli falan kabul de, hep akan sisteme göre değişiyor bu ve ben de bu akanla değişiyorum. Temelde bir ‘iyilik’ olsa da, bazı gün  daha mutlu, bazı gün daha göz yaşlı olabiliyor. Hepsine kabul ve hepsi nasılsa düzeliyor bir biçimde, zaten kalıcı olan ne var ki bu dünyada. Ve şu gün bugün değil, mevsimi ne olursa olsun, ‘her gün’ farklı ve paha biçilmez, bir şekilde..

Tabi şu da var, gün içinde akanın beni şekillendirmesi yerine, bilinçli bir şekilde akanı ben nasıl yönlendirebilirim acaba, düşünmek ve denemek lazım bunu da.