Eşya olarak bedene ilgi, beğeni göstermeliymişim..evvelden bilemedim..Şimdi insanların, karşılayıp ne giydim, üzerimde nasıl durmuş diye bakması ve sonra sizde her şey güzel oluyor demesi mutlu ediyor beni.. Birde tanımadığım sokaktan rastgele insanlar, önce ilgiyle yüzüme bakıp, sonra üstüme bakanlar var ya.. o da hoşuma gidiyor..İstemsizce yüzüme bakıyorlar önce..sonra üstüme ve konuşuyorlar bir şekilde.. Aslında yüzümde bir şey yok, ben sadece ruj sürüp çıkanlardanım. Yine de bir şey çekiyor insanları bana..Ve bu hoşnut ediyor beni.

Çünkü neden, anlatayım sana.. Kıymetimi anlayan ve kendimi beğenen benim aslında. Ben kendime kıyamamaya başladım, herkesten ve her şeyden önce olduğumu hissettim bir şekilde. Şunu da biliyorum aslında..bu bir aşama, bunun ötesinde, ne ben..ne de kimse.  İşte her şeyin ötesinde ki o yere kadar, önce ben sevmeliyim Ben’i ve Ben olan bedenimi..

Aslında ben hiç bir zaman klasik şık olmadım. Ben bohemim, ben salaşım ve ruhunun ve bedeninin bir yanı hatta fazla yanı çocuk olan biriyim iyi mi?.. Değişen tek şey, kendimi göstermekten, cinsiyetimin görünür olmasından korkmuyorum artık.. yoksa seksi falan değilim yanii. Sıradanım ve yine de sıra dışıyım ve fark edilenim..Vee hepsinden önemlisi bakışlardan ve iltifatlardan rahatsız olmayanımm