İnsanın en büyük hatası, hep kendi açısından konuşması, kendi mutluluğu, mutsuzluğu vesaire bütün meselesi bu. Oysa insan bu kadar kendiyle uğraşacağına etrafına baksa, biri için iyi bir şey yapsa, bir ağacı sulasa, bir köpeğin gözlerine baksa, bir çiçeği koklasa, bir kedinin sırtını okşasa, birine güzel bir çift laf söylese ya da sadece dinlese, yani kendinden çıkıp diğerlerini görse çok daha iyi olacak çünkü hayat sadece senin için değil, herkes ve her şey için, her canlı için var. Hayatın anlamı kendi varlığından bütün için bir şey yapabildiğinde var.

Hayat çok basit aslında ama insan zihni sürekli zorlaştırır. Gözüne zor görünen ne varsa hepsi zihnin oyunudur. Sadeliği, sessizliği, sevgiyi gör, bunları koy hayatına. Savaşta da barışta da dik dur, sakin ol, yapabileceğini yap, boş lafın kimseye faydası yok hatırla, korkma.