Bir rüzgarı sahiplenemeyeceğini, onunla sadece istersen esebileceğini veya sabah öten güzel kuşun sesinin sahibi olmadığını, sadece o anın şahidi olduğunu veya insanların eş- arkadaş- çocuk vs gibi tanımlarla malın olmadığını, onlara istediğin- istedikleri kadar eşlik edebileceğini veya gün doğumunu- gün batımını izleyerek sadece keyif alabileceğini ama onları cebine koyup -benim diyemeyeceğini- anladığın zaman, yani hayatın kişi veya şeylerle yoldaşlık olduğunu anladığın zaman, sen ve dünyan güzelleşecek çünkü her şey farklı gibi görünse de bir, bir gibi görünse de farklı, o yüzden sınırlara ve rızaya saygı duyduğunda her şey daha insanca olacak.