Beni tanımsız alanda bıraktığı için kızgındım ona, hala zaman zaman kızıyorum bu duruma ama bu arada tanımsızlığın da tanımı olduğunu anladım. Tanımsızlık gerçek özgürlüktü aslında.
Yani özgür olmak istersen, yani hayatın bir parçası gibi akmak istersen ama gerçekten, o zaman kimseyi tanımlamazsın ve kimsenin de seni tanımlamasına izin vermezsin. Ama gerçekten tanımsız ve akışta olmak istersen, yani gerçekten.
Ben ise bundan emin değilim.
Bendenbana 
Tanımsızlık, her şey olduğu gibi, sakin olmak, neyse o hali gibi algıladım.
Bunu farketmek alışıldık değil ama özgürleştiren bir yanı da var sanki. Kabul etmek hali var sanki ardında sözcüğün.
BeğenLiked by 1 kişi
Tanımsızlık bir şeyin her şey olabilmesi gibi, toplumsal kavramlara sıkıca tutunmadan, hesapsız, şartsız yaşamak gibi, mesela birine eşim dediğimiz zaman, orada toplumun ve zihnimizin beklentileri devreye girer, her kavramın bazı kuralları var.
Aslında dediğiniz gibi “her şeyi neyse o haliyle algılamak”
Teşekkür ederim yorumunuz için..
BeğenLiked by 1 kişi
Mmm.. Konu çok çekici.. Eğer ruhsal bir deneyim istersek tanım deneyimleri sonuca ulaştırdıktan hemen sonra yeni deneyimlere yol açacaktır.. Ve özgürlük burada göz kamaştırıcıdır..
Aklın yolu birdir tanımlı olmak gerekir ve özgürlüktür..
Duygusal deneyimler tanımsız kalabilir.. Bu arayış yaratacağından duygusal manada doyuma ulaşmak için hem ruhsal hemde akıl yoluyla bir tanım koymak mutlaka gerekir.. Bu da özgürlük olarak algılanabilir..
BeğenLiked by 1 kişi
Akıl tanımladığı an devreye kavramlar girer, bu falanca şu filanca der, kavramlar girince beklentiler ve o tanıma uygun davranışları beklemek gerekir. Tanımsızlıkta, o gün neysen o olabilir. Churcill’in terzisi hikayesi gibi; “Beni en iyi terzim bilir çünkü her gördüğünde ölçümü tekrar alır” hikayesi, oysa biz her gördüğümüzü, bildiğimiz bir kavramla değerlendiririz, o gün değiştiğini bile görmeyiz.
Tabi tanımlamadan da insanın anlaması, bilmesi zor, çok haklısın.
Karışık bir konu oldu 🙂
Sağol Mutlu..
BeğenLiked by 1 kişi
duygu ve düşünceleri mantık kıvamına taşırken tanımlar koyarız ve dengeye geliriz.. bu bence gayet iyi bir yaklaşım.. özgürleştiriyor..
herhangi bir tanımı olmayan insanlardan her şeyi beklemek lazım.. dolayısıyla tanımsız insan olmak özgürlük gibi gelmiyor bana.. hatta bu da bir tanım gibi geliyor..
Kabul etmek tüm bunlardan daha karmaşık.. var olanla yüzleşmek ama sadece bu da olabilir ya demek gibi..
kendini bil sözü.. kendini tanımla demek değil mi sence de?
konu beni çekiyor çünkü tanımsız olarak uzun bir süreç geçirdim.. ve berbattı.. kimseye kızgın değilim lakin bence sen tanımlı olmaya devam et.. 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Kendini bil sözü, çözmek gibi geliyor bana, insan nedir ki, mikroorganizmalar, hücreler, organlar, daha derinde atomlar, kuarklardan oluşan bir yapı ve diğer yandan duygusal, zihinsel süreçler. Kendini bilmek, duygularını, düşüncelerini, tüm kabuklarını soymak ve hiç birinin sen olmadığını anlama yolculuğu, böyle düşünüyorum.
Bu arada tanımlı alanda olmak, şimdilik benim için de daha uygun, yapabildiğim bu 🙂
Teşekkür ederim Mutlu, ufuk açıcı yorumun için, sevgiler.
BeğenBeğen