Sevdiğim bana “Yumurtayı kırmadan omlet yapamazsın” der. “Omlet yemek istiyorsan, yumurtayı kıracaksın” veya “Oyuna girmek istiyorsan zarı elinde tutmayıp, sallayıp atacaksın” der. Haklı biliyorum, bir şeyleri istediğimi düşünüp, bunun için gerekeni yapmıyorum.

Yumurtayı kırmak, konfor alanını bozmak ve her yapılan yeni hamle “yumurtayı kırmak.” Hem istiyorum hem alıştığım konfor alanından vazgeçmek istemiyorum. Bu ara çelişkilerdeyim. Yumurtalar kırılmadan omlet olmaz mı? Yumurta hep öyle kalsa, omlet olmasa olmaz mı? Omlet için yumurta mutlaka kırılmalı mı? Tuhaf sorulardayım. 🙂