Eskiden önüme bir ayna çıkınca, pek bakmazdım ben..hani gözlerim aynadaki bana yarım bakar ve hızla başımı çevirirdim bilinçsizce.

Şimdi ise ister gece, ister gündüz her saatte..baktığımda görmekten en mutlu olduğum yüz..benim yüzümmm

Hani bu arada bazıları sabah kalkınca yüz göz bir yerlere dağılır ya, benim yüz her saatte derli toplu ve bakılacak kadar düzgündür kanaatimce..

Birde şu var ki, kendi yüzümü görünce, içimden gülümsemek geliyor kendime, sır ortağımı görmüşüm gibi..

Vee biliyorum ki artık, gülümseyen her yüz güzel bir biçimde..